Expositie op dit ogenblik

Al vanaf de prehistorie worden beelden gebruikt om een verhaal te vertellen of om de herinnering eraan vast te leggen. Tekens en symbolen, worden vaak gezien als de voorlopers van het schrift, komen in alle culturen voor en zijn verrassend vaak in meerdere werelddelen, zonder aanwijsbaar onderling contact, ontstaan. Ook in onze eeuw met alle multimedia zijn het beeld en het uitgesproken verhaal of schrift vrijwel altijd met elkaar verbonden en interactief. Tijdens de expositie in kunstwinkel Ogenblik is vooral gekozen voor de combinatie beeld en poëzie.

Nelleke Koot heeft als uitgangspunt een aangepaste versie van het kinderliedje ‘onder hele hoge bomen” over kabouters met rode mutsen van Herman Broekhuizen (1922-2012). Met name door het laatste couplet, ga je als vanzelf op zoek in haar zonnige bos, acrylverf op doek.

“onder hele hoge bomen

kan niet iedereen, ze zien

je moet heel goed willen kijken

En dan lukt het je, misschien!”

Hannie Damen gebruikt het 1e couplet uit het gedicht ‘de eendjes’ van Annie M.G. Schmidt bij haar aquarel ‘Wander en de eenden’. Hierdoor ga je anders naar de eenden op het schilderij kijken.

Allart Okx maakt prachtige licht- en tijdsbeelden. Hij gebruikt licht achter glas als communicatiemiddel om sfeer en tijd weer te geven. Hij combineert niet alleen het beeld met taal, maar ook met tijd en licht. Allart Okx maakte speciaal voor deze expositie de klok “Sterrennacht bij blauwe hemel”. Met zijn eigen gedichtje over tijd, dat je bij het lezen, bijna kunt horen, geeft hij direct de vergankelijkheid van eigen werk weer.

tik tak, tik tak, tik tak, krak

Hanneke Luit heeft meerdere zonnige foto’s, waarbij je door het gedicht van M.Vasalis nog meer gaat genieten van het mooie beeld. De ontnuchterende laatste zin, zet je weer met beide benen op de grond.

De zomerwei des ochtends vroeg.
En op een zuchtje wind dat hem droeg
vliegt een geel vlindertje voorbij.
Heer, had het hierbij maar gelaten!

Elbrich Wind Wartena heeft een serie schilderijen gemaakt waarbij de sfeer en het gevoel voor Fryslân een grote rol speelt. “Het gedicht is een combinatie van oude Friese liederen en mijn eigen gevoel voor deze prachtige provincie. Ik kan het in mijn eigen taal weergeven waardoor het voor mij nog sterker voelt”. Naast de schilderijen maakt Elbrich ook tassen van leer. Wie haar tas opent, wordt verrast door een stukje beeldtaal, om van te genieten.

Wat bist do leaflik, myn Fryslân!

Der laket alles je oan

De maaityd mei syn blaue loft

De simmer mei blommige greide

De hjerst mei jaaiende wolken

De winter mei rypjend iis

Moai sûnder weargea, dat is myn Fryslân!

Ook Gerda Douma heeft de geschreven taal op het werk gezet; in dit geval op het schilderij geschilderd. Daarnaast heeft ze de vier symbolen ‘ierde, wetter, loft en fjoer” afgebeeld. Het gedicht is van Harmen Wind en heeft Gerda geïnspireerd tot het maken van dit schilderij, olieverf op paneel.

Turfstekkersdream
Ut Ierde binne wij berne.
It fjoer stutsen wij út de grûn.
Ta wolfeart woe it wetter ús drage.
De loft hat in tankliet ús jûn.

Sjouck de Vries maakt prachtige sfeervolle kunstwerkjes van textiel. Soms wordt het beeld ondersteunt door met de naaimachine geschreven woorden of tekst. ‘Of is hetjuist andersom?’ Dat is wat je je af gaat vragen als je goed naar haar werk kijkt. ‘Zwanenzang verwijst naar een oud lied over de dood’

Zwanenzang, 

Zwanenklang

Tönet wieder

Auf dich nieder

Hennie Broers gebruikt ook symbolen in haar mooie zilveren sieraden. Voor deze expositie heeft ze een hanger met de levensboom gemaakt. De boom is een universeel symbool en vertelt over het leven, kracht en groei. 

“Kracht omdat bomen overal ter wereld hun wortels diep in de grond vastzetten, en daardoor de zwaarste stormen kunnen doorstaan. Groei, omdat ze van klein zaadje tot grote bomen groeien en eeuwen oud kunnen worden”.